Uitdaging
Hoe kunnen we het innovatieproces formaliseren zonder in bureaucratisering te vervallen of het vermogen te verliezen om nieuwe digitale overheidsdiensten te bedenken en te ontwikkelen die nieuwe oplossingen bieden met een hoge maatschappelijke waarde.
Huidige problemen
In het milieu VUCA (Engels acroniem voor volatiliteit, onzekerheid, complexiteit en ambiguïteit) waarin we ons bevinden, lopen de overheden achter als het gaat om het leveren van waarde aan burgers. We lopen het risico irrelevant te worden in de ogen van de burgers, of in het slechtste geval een anachronistische leviathan, als we de koe niet bij de horens vatten en opstaan om te leiden of op zijn minst te voldoen aan de eisen van de huidige samenleving. We hebben maar één pad, dat van innovatie. Je kunt op veel gebieden en op veel manieren innoveren, maar we zullen ons hier concentreren op het gebied van de creatie van digitale overheidsdiensten.
Innovatie is een verkenningsweg en als zodanig is het vaak kronkelig. Denken dat innovatie strikt en rigoureus kan worden gepland, is geloven dat innovatie een volledig voorspelbare activiteit is, zonder foutenmarge of ruimte voor verantwoorde risico's.
Heeft niks met oefenen te maken. Innovatie vereist ruimte om te experimenteren en gedijt daarom goed in omgevingen waar nieuwe ideeën en de cultuur van "proberen, falen en leren" worden gewaardeerd. Maar innovatie gaat verder dan creatief zijn, goede ideeën hebben of een magisch moment van inspiratie. Het vergt intensief werk om ideeën om te zetten in tastbare oplossingen die kunnen worden toegepast, impact hebben en, in het geval van publieke innovatie, waarde toevoegen aan de samenleving.
We kunnen de activiteit van publieke innovatie dus niet overlaten aan improvisatie of toeval; in het bijzonder het onderhavige geval: innovatie in digitale diensten. Om het risico dat inherent is aan elk veranderingsproces te verminderen, om haalbare resultaten te bereiken en waarde te creëren, is het noodzakelijk om een methode toe te passen, een pad te volgen, een paar ordelijke stappen te volgen.
Het innovatieproces formaliseren is goed, zolang we niet vervallen in onveranderlijke formules die ons beperken en ons creatieve en ondernemerspotentieel beperken.
In ieder geval is er niet één manier om te innoveren (noch in de publieke, noch in de private sector), daarom is er niet één methode om te innoveren en ook niet één recept. De uitdaging is om er een te vinden, voldoende flexibel en open, die kan worden overgenomen en verrijkt door de verschillende administraties en instanties van de lokale wereld die momenteel worden ondergedompeld in innovatieprocessen van digitale openbare diensten.
Voorgestelde oplossing
Het originele recept dat we voorstellen, bestaat in principe uit de 4 gebruikelijke stappen waarin innovatieprojecten worden ontwikkeld. Het recept is gebaseerd op de British Design Council Double Diamond-model, veel gebruikt bij schijnbaar chaotische toepassingen ontwerp bedenken, maar ook in de methodiek Lean opstarten, die de wetenschappelijke methode toepast op de ontwikkeling van diensten.
Model met dubbele diamant van de British Design Council
Dus hoe groter de mate van onzekerheid, risico of gebrek aan definitie van WAT we willen, hoe meer we ons concentreren op de eerste methodologie, dat wil zeggen op het verkennen van de ruimte van het probleem en de mogelijke oplossingen, en naarmate we duidelijker worden hoe de idee of ideeën dat ze het beter oplossen, bewegen we ons meer in het Lean Start-up-veld, dat wil zeggen in een meer wetenschappelijke omgeving waar we hypothesen valideren door snelle experimenten om geen (openbare) middelen te verspillen. Zodra de onzekerheid is weggenomen, gaan we verder met het implementeren van de oplossing met behulp van agile methodologieën waarmee we code met snelheid en kwaliteit kunnen schrijven.
Lean Startup-model
Als we het proces vanaf het begin detailleren, kunnen we zeggen dat het startpunt meestal een probleem of behoefte is die we willen oplossen en die meestal niet voldoende gedefinieerd of gespecificeerd is. Het bestaat uit de volgende stappen:
Stap 1: Ontdekken
- Observeer het probleem.
- Verzamel zoveel mogelijk relevante informatie om ons te helpen context te geven. Bijvoorbeeld het uitvoeren van onderzoeken, rapporten, enquêtes, gebruikersinterviews, enzovoort. Altijd met een open houding, nooit iets vanzelfsprekends en vooroordelen vermijdend.
- Leef mee met gebruikers die aan het probleem lijden en begrijp hun behoeften die niet altijd duidelijk zijn.
- Het resultaat van deze fase is een uitgebreide set relevante maar ruwe informatie die het werk van de latere fase zal vergemakkelijken.
- Methoden en technieken: Interviews, gebruikersjournalen, enquêtes, benchmarking, etc.
Stap 2: Definieer de uitdaging
- Begrijp de motivaties, frustraties of onvervulde verlangens van de gebruiker in de context, om het essentiële probleem diepgaand te begrijpen en dat vaak niet expliciet is.
- Identificeer en definieer kansen voor innovatieve diensten, beoordeling van de levensvatbaarheid, impact en risico's, om ons te helpen prioriteit te geven aan de specifieke uitdaging die we willen aanpakken.
- Het resultaat van deze fase is een zin die de uitdaging definieert en het model volgt "Hoe kunnen we X (doel) verbeteren of opnieuw vormgeven om Y (impact) te bereiken?"Dit is een verklaring die breed genoeg is om de creativiteit niet te beperken, maar tegelijkertijd voldoende gefocust om ons niet uiteen te drijven en ervoor te zorgen dat haalbare oplossingen worden voorgesteld.
- Methoden en technieken: empathiekaart, mensen- of klantprofiel, reiskaart, 5 WHY's, Hoe kunnen we...?
Stap 3: Idee
- Genereer een veelheid aan ideeën en concepten met een totaal open en creatieve mentaliteit, zonder beperkingen of voorwaarden. Oordeel niet tijdens de ideatie. Werk aan de ideeën van anderen met een "ja, en ook..."-mentaliteit in plaats van een "nee" of "ja, maar..."-mentaliteit. Om creativiteit te wekken en barrières te overwinnen, passen we verschillende tools toe, die we de komende weken op onze blog zullen uitleggen.
- Opkomende ideeën worden georganiseerd, geëvalueerd en geprioriteerd. Twee handige tools zijn eenmalig stemmen (elk teamlid stemt op ideeën) of impact / levensvatbaarheidsmatrices (een matrix die levensvatbaarheid in verband brengt met een mogelijke impact van een idee).
- Het resultaat is dat we eindigen met een of enkele ideeën die in de prototypingfase moeten worden uitgewerkt en getest om het beste antwoord of de beste oplossing voor de gestelde uitdaging te vinden.
- Methoden en technieken: Het anti-probleem, Post-up, analogieën (wat als...), creatieve matrix, SCAMPER, evaluatieve matrix, waardekaart, Cover story...
Stap 4: Maak een prototype, herhaal en evalueer
- Bouw van de geselecteerde ideeën prototypes en test ze iteratief. Begin met heel eenvoudige voorstellen die we zullen voltooien als we krijgen feedback van gebruikers en stakeholders.
- We werken aan kortere projecten, beginnend met een zogenaamd minimaal levensvatbaar product (dat past bij de maximale eis), in een iteratief en incrementeel proces, waarbij we experimenten uitvoeren met burgers en andere gebruikers om te valideren en voortdurend te leren. Het is in deze stap dat we het sap uit de Lean Startup-filosofie halen.
- Methoden en technieken: Ad-Lib waardepropositie, gebruikersscenario's, storyboards, schetsen, basis- en verfijnde prototypes, rollenspel, gebruikerstests, Bono's zes hoeden, analyses en logs...
- En zodra de definitieve oplossing is geïmplementeerd, evalueert u om te leren en te verbeteren. Evalueer de service regelmatig om ongewenste effecten te detecteren, te verfijnen en aan te passen aan de nieuwe behoeften en verwachtingen van gebruikers.
Dit recept is niet lineair, maar wordt iteratief toegepast, in kleine cycli, zodat u terug kunt gaan en bij elke stap kunt beginnen.
Zonder innovatie kunnen we niet de drijvende kracht zijn achter de verandering die nodig is om in te spelen op burgerschap, in een steeds complexere wereld, waar dilemma's groeien en de gebruikelijke oplossingen niet meer werken.
Elk van de stappen ondersteunt de toepassing van verschillende technieken, tools en dynamiek, waarvan vele niet exclusief zijn voor één enkele stap, sommige transversaal, zoals het geval is bij de Lean Canvas of co-creatie workshops. naar het project Catalogus van openbare innovatiebronnen we zijn aan het doen een verzameling van de meest geschikte technieken om te innoveren in digitale overheidsdiensten omdat ze helpen om de manier van werken te verbeteren en het verkrijgen van haalbare oplossingen met een hoge maatschappelijke waarde te optimaliseren.
Project status
In de maak. Dit initiatief wordt aangevuld met de Catalogus van openbare innovatiebronnen.